712. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Аллоҳга дуодан кўра мукаррамроқ нарса йўқ», дедилар».

713. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Энг шарафли ибодат дуодир», дедилар».

714. Нуъмон ибн Башир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Албатта дуо айни ибодатдир» деб, сўнг «Менга дуо қилинглар, мен сизларга ижобат қиламан»ни қироат қилдилар».

«Роббингиз: «Менга дуо қилинг, сизга ижобат қилурман. Албатта, Менинг ибодатимдан кибр қилганлар жаҳаннамга хору зор ҳолларида кирурлар», деди».

715. Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан:

«Ибодатнинг қай бири афзал?» деб сўралди.

«Кишининг ўзи учун қилган дуоси», дедилар».

716. Лайсдан ривоят қилинади:

«Басра аҳлидан бир киши менга хабар берди «Мен Маъқил ибн Ясорнинг шундай деганини эшитдим:

«Абу Бакр Сиддиқ розияллоҳу анҳу билан бирга Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига бордим. Шунда У зот:

«Эй Абу Бакр! Ширк ичингизда чумолининг ўрмалашидан ҳам махфийдир», дедилар.

Абу Бакр:

«Ширк Аллоҳга бошқа илоҳни шерик қилиш эмасми?» деди.

Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Жоним қўлида бўлган Зот билан қасамки, албатта ширк чумолининг ўрмалашидан ҳам махфийроқдир. Мен сенга ширкнинг кўпини ҳам, озини ҳам кетказадиган нарсани ўргатиб қўяйми? Айт: «Аллоҳим! Мен Сендан ўзим билиб туриб ширк келтиришдан паноҳ сўрайман ва билмаганимга истиғфор айтаман», дедилар».