1233. Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Кечаси сокин бўлганда кўчага чиқишни камайтинглар. Чунки Аллоҳнинг таратадиган жонзотлари бор.

Бас, ким итнинг ҳуришини ёки эшакнинг ҳанграшини эшитса, Аллоҳдан тошбўрон қилинган шайтоннинг шарридан паноҳ сўрасин. Чунки улар сиз кўрмаган нарсаларни кўрадилар», дедилар».

1234. Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Кечаси итнинг улиганини ёки эшакнинг ҳанграганини эшитсангиз, Аллоҳдан паноҳ сўранглар, чунки улар сиз кўрмаган нарсаларни кўрадилар.

Эшикларни Аллоҳнинг исмини зикр қилган ҳолда ёпинглар, чунки шайтон Аллоҳнинг исми зикр қилиб ёпилган эшикни оча олмайди.

Мешларнинг оғзини боғланглар, хумларнинг оғзини ёпинглар, идишларининг оғзига ҳам ёпқич ёпинглар», дедилар».

1235. Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қиладилар:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Сокинликдан кейин чиқишни камайтиринглар. Чунки Аллоҳнинг таратадиган маҳлуқлари бор.

Қачон итнинг ҳуришини ёки эшакнинг ҳанграшини эшитсангиз, Аллоҳдан шайтоннинг шарридан паноҳ сўранглар», дедилар».