1137. Суфён ибн Мунқиздан, у отасидан ривоят қилинади:
«Абдуллоҳ ибн Умарнинг кўпинча ўтириши қиблага қараган ҳолда бўларди. Язийд ибн Абдуллоҳ ибн Қусайд қуёш чиққанда сажда(оят)ни ўқиди ва сажда қилди. Бошқалар ҳам сажда қилишди. Фақат Абдуллоҳ ибн Умар сажда қилмади. Қуёш чиқиб бўлгач Абдуллоҳ қўлларини тиззасидан бўшати, сўнг сажда қилди ва:
«Шерикларинг саждасини кўрмадингми? Улар намоз вақти бўлмаган пайтда сажда қилдилар», деди».
|