1133. Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга:

«Қандай тонг оттирдингиз?» дейилди.

«Яхшилик билан. Жанозага бормаган, беморни кўрмаган қавмлардан кўра», дедилар».

1134. Муҳожирдан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг асҳобларидан жуссали, ҳазрамий киши билан ўтар эдим. Қачон у кишига: «Қандай тонг оттирдинг?» дейилса, «Аллоҳга ширк келтирмаймиз», дер эди».

1135. Сайф ибн Ваҳбдан ривоят қилинади:

«Абу Туфайл менга:

«Сенга қанча келди?» деди.

«Мен ўттиз уч ёшдаман», дедим.

«Мен сенга Ҳузайфа ибн Ямондан эшитган ҳадисимни айтиб берайми? Муҳориб ибн Хосфадан бўлган Амр ибн Сулайъ - у саҳоба эди ва ўшанда менинг бугунги ёшимда эди. Мен эса сенинг бугунги ёшингда эдим.

Ҳузайфа масжиддалигида унинг олдига бордик. Мен қавмнинг охирига ўтирдим. Амр бориб унинг рўпарасига турди ва:

«Қандай тонг оттирдинг ёки қандай кеч киритдинг, эй Аллоҳнинг бандаси?» деди.

«Аллоҳга ҳамд бўлсин», деди.

«Сендан бизга етаётган ҳадислар қандай ҳадислар?» деди.

«Эй Амр! Сен мендан нима етди?» деди.

«Мен эшитмаган ҳадислар», деди.

«Аллоҳга қасамки, агар эшитган нарсамни айтсам, бу кеча менга интизор бўла олмас эдингиз.

Лекин, эй Амр ибн Сулайъ, Қайснинг Шомда кетма-кет бўлиб юрганлигини кўрсанг, эҳтиёт бўл, ҳазир бўл.

Аллоҳга қасамки, Қайс Аллоҳнинг бирорта мўмин бандасини қўймай, қўрқитади ёки ўлдиради.

Аллоҳга қасамки, уларнинг бошига шундай замон келадики, уларга ғоят оғир бўлади», деди.

«Қавмингга ёрдаминг нима?» деди.

«Бу менинг ишим», деди ва Амр ўтирди.