811. Ҳоний  ибн Язиддан р-и:

«Ҳоний ибн Язийд менга қуйидагиларни айтиб берди. У ўз қавмининг гуруҳи билан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига борганида Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам уни улар Абулҳакам деб чақираётганини эшитдилар. Бас, уни ўз ҳузурларига чорлаб:

«Ҳакам Аллоҳдир. Ва ҳукмни фақат Уникидир. Нима учун Абулҳакам деган куняни олгансан?» дедилар.

«Мен олмаганман, қавмим бир нарсада ихтилоф қилиб қолишса, менинг олдимга келишади, мен уларнинг ўртасида ҳукм чиқараман. Шунда икки томон ҳам рози бўлади», деди.

«Бу қандай ҳам яхши! Нечта боланг бор?» дедилар.

«Шурайҳ, Абдуллоҳ, Муслим бор, ҳаммалари Хонийнинг ўғиллари» дедим.

«Каттаси қай бири?» дедилар.

«Шурайҳ» дедим.

«Сен Абу Шурайҳсан», дедилар. Унинг ва болаларининг ҳақига дуо қилдилар».