781. Абу Абдулазиздан ривоят қилинади:

«Бир куни кечаси Абу Ҳурайра бизникида ётиб қолди. Кўз ўнгидаги юулдузга назар солиб:

«Абу Ҳурайранинг жони қўлида бўлган Зот билан қасам! Албатта, бу дунёда амир бўлган ва ишбоши бўлганлар шу юлдузга осилган бўлганлари ҳамда ўша амирлигу ишларга эга бўлмаганлари яхши эканлигини орзу қиладилар» деди. Сўнг менга қараб:

«Душманинг яшамагур! Шу нарсаларнинг ҳаммаси аҳли машриқларга машриқларида буюрдими?» деди.

«Ҳа, Аллоҳга қасамки», дедим.

«Аллоҳ (оқибатларини) қабиҳ ва макр қилсин. Абу Ҳурайранинг жони қўлида бўлган Зот билан қасамки, У зот (Аллоҳ) уларни юзлари худди тахланган қалқондек ғазабдан қизариб турган ҳолларида токи зироат эгаси зироатига, чорва эгаси чорвасига етгунича ҳайдади», деди».