1608/1. Абу Ҳурайрадан р.а. ривоят қилинади: «Расулуллоҳ  с.а.в.  бизни бир жойга жўнатиб: «Агар қурайшлик фалончи ва фалончини топсанглар, оловда ёқиб юборинглар», дедилар. Қачонки, чиқишни хоҳлаб турсак, у зот: «Мен сизларга фалончи ва фалончини ёқиб юборишни буюрган эдим. Албатта олов билан фақат Аллоҳ азоблайди. Агар уларни тутиб олсангиз, ёқмасдан қатл қилинглар», деб айтдилар». Имом Бухорий ривояти.

1609/2. Ибн Масъуддан р.а. ривоят қилинади: «Биз Расулуллоҳ  с.а.в.  билан бирга сафарда кетаётган эдик. У зот ҳожат чиқаргани борганларида, биз бир қушнинг боласи билан турганини кўрдик. Боласини ушласак, у қуш келиб қаноти билан устимизда уча бошлади. Расулуллоҳ  с.а.в.  келиб: «Ким бунинг болаларини ушлаб олиб хафа қилди? Унинг болаларини ўзига қайтаринглар», деб айтдилар. Кейин яна биз ўт ёқиб куйдирган чумоли уйини кўриб: «Буни ким куйдирди?» деганларида, «Биз», деб жавоб бердик. Шунда у зот: «Олов билан куйдириш фақат ўша оловнинг Раббиси Аллоҳ учун хосдир», дедилар». Абу Довуд саҳиҳ иснод билан ривоят қилганлар.