60. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам такбир билан қироат орасида бироз сукут сақлаб турар эдилар. Бас, мен:
«Ота-онам сизга фидо бўлсин, эй, Аллоҳнинг Расули! Такбир билан қироатнинг орасида сукут сақлаганингизда нима дейсиз?» дедим. У зот:
«Аллоҳумма баиъд байни ва байна хотойайа кама баъадта байнал машриқи вал мағриб. Аллоҳумма наққини мина хотойайа кама юнаққос савбул абязу минад данаси. Аллоҳуммағсил хотйайа бил маи вас салжи вал барад («Эй, бор Худоё, мен билан хатоларимнинг орасини, худди машриқ билан мағрибнинг орасини узоқ қилганидек узоқ қилгин. Эй, бор Худоё, мени хатолардан худди оқ кийим кирдан покланганидек поклагин. Эй, бор Худоё, менинг хатоларимни сув, қор ва дўл билан ювгин»)», дейман», дедилар»,-деди.