|
247- Абдурраҳмон ибн Абдин ал-Қорий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу билан Рамазонда масжидга чиқдим. Қарасак, одамлар гуруҳ-гуруҳ бўлиб, тарқоқ ҳолларида, кимдир ёлғиз ўзи намоз ўқимоқда. Кимдир намоз ўқиса, бир неча киши унга иқтидо қилмоқда. Шунда Умар:
«Аллоҳга қасамки, Менимча, анавиларни бир қори (орти)га жамласам яхши бўлади», деди. Сўнгра уларни Убай ибн Каъбнинг ортидан жамлади. Кейин бошқа бир кечада мен яна у билан чиққанимда одамлар қориларга иқтидо қилиб, намоз ўқишар эди.
Умар:
«Бу қандоқ ҳам яхши бидъат. Бу вақтда ухлаб ётганларидан кўра, қоим бўлганлари афзал», деди. (Кечанинг охирида, демоқчи.) Одамлар кечанинг аввалида қоим бўлишар эди».
248- Соиб ибн Зайднинг шундай деганлари ривоят қилинади: Умар ибн Хаттоб Убай ибн Каъб ва Тамийм ад-Дорийларни инсонларга ўн бир ракаттан намоз билан бедор бўлишга буюридилар, шундай деди: қори юз оятлик суралардан ўқирди, туришнинг узунлигидан асога суянар эдик, тонг ёрилишигача кетмас эдик.
249- Язийд ибн Румоннинг шундай деганлари ривоят қилинади: инсонлар Умар ибн Хаттобнинг замонларида рамазонда йигирма уч ракат билан бедор бўлардилар.
250- Довуд ибн Ҳусойн Аъарожнинг шундай деганини эшитгани ривоят қилинади: инсонларни рамазонда кофирларни лаънатлашларини кўрдим. Шундай деди: қори Бақара сурасини саккиз ракатта ўқирди, агар уни ўн икки ракатта ўқиса инсонлар енгиллатти дер эдилар.
251- Абдуллоҳ ибн абу Бакр отамнинг шундай деганларини эшиттим деди: рамазонда тарқлиб, фажрдан қўрқиб (фажрнинг вақти кириб қолишидан) хизматчиларни таом қўйишга шошилтирар эдик.
252- Молик Ҳишом ибн Урвадан у отасидан ривоят қилади: Заквон абу Амр, Набий Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг аёлари Оиша розияллоҳу анҳанинг қуллари эди, унга вафот қилганимдан сўнг озодса дедилар, у у зотга (оиша розияллоҳу анҳага) рамазонда имом бўлиб кечаси бедор бўлар эди.
|
