223- . Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Ким жума куни жунубликнинг ғуслини қилса, сўнгра биринчи соатда борса, худди туя қурбонлик қилгандек бўлади. Ким иккинчи соатда борса, худди қорамол қурбонлик қилгандек бўлади. Ким учинчи соатда борса, худди шохли қўчқор қурбонлик қилгандек бўлади. Ким тўртинчи соатда борса, худди товуқ қурбонлик қилгандек бўлади. Ким бешинчи соатда борса, худди тухум қурбонлик қилгандек бўлади. Қачонки, имом (хутбага) чиқса, фаришталар зикр тинглашга ҳозир бўлурлар», дедилар».

224- Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: у киши шундай дердилар: жума кунининг ғусли ҳар бир эҳтилом бўлувчига вожибдир, жунубликдан ғусл каби.

222- Салим ибн Абдуллоҳнинг шундай дегани ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг асҳобларидан бир киши жума куни масжидга кирди, Умар ибн Хаттоб хутба қилаётган эдилар. Умар розияллоҳу анҳу шундай дедилар: бу қайси соат? (нимага бу вақтгача кечиктинг). Бас у шундай деди: Эй мўминлар амири бозорда айландим. Бас азонни эшитганимда таҳораттан бошқа нарса қилмадим. Умар розияллоҳу анҳу шундай дедилар: таҳорат ҳамми? Батаҳқиқ Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ғусл қилишни буюришларини билардингку. (таҳорат ҳамми деганлари кеч қолишни устига ғусл қилиш суннатини ҳам тарк қилдингми)    

226- Абу Саъийд Худрийдан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: жума кунининг ғусли ҳар бир эҳтилом бўлувчига вожибдир. дедилар.

227- Ибн Умардан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: агар бирингиз жума намозига келса ғусл қилсин. дедилар. 
Молик шундай дедилар: кимки жума куни, куннинг бошида ғусл қилса ва бу билан жума намози ғуслини ирода  қилса, бас у ғусл унга кифоя қмлмайди то (намозга) кетишидан олдин ғусл қилмагунча. Бу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ибн Умарнинг ҳадисидаги бу қавллври учун: агар бирингиз жума намозига келса ғусл қилсин.
Молик шундай деди: ким жума куни олдин ёки кейин жума ғуслини ният қилиб ғусл қилсаю сўнг таҳоратини бузувчи нарса бўлса (таҳорати синса), унга таҳоратгина вожиб бўлади, у ғусли кифоя қилади (жума ғуслини савобини олишга эришади).