126- Аълқама ибн абу Аълқама мўминларнинг онаси Оиша розияллоҳу анҳанинг мавлоларидан шундай деганини ривоят қилади: Аёллар Мўминларнинг онаси Оиша розияллоҳу анҳага кичик ҳалтачада ҳайз қонидан сариқ ранг асари бор паҳтани жўнатиб намоз ҳақида сўрар эдилар. Уларга шундай деб жавоб берар эдилар: оқ рангни кўрмагунча шошилманглар, бундан муродлари ҳайздан покланиш эди.  

127- Зайд ибн Собитнинг қизидан ривоят қилинади: Аёллар ярим тунда чироқлар опкелтириб покликларига қарашлари (хабари) етиб келди, бас у бу ишларини айиб санар эдилар, ва шундай дердилар: Аёллар буни қилишмас эди.
Моликдан ҳайз кўрган аёл пок бўлганда сув топа олмаса таяммум қиладими деб сўралди, у шундай деди: Ҳа таяммум қилсин, чунки у жунуб кабидир, сув топмаса у ҳам таяммум қилади.