* Ҳасир деб бўйрага айтилади. У хумрадан узунроқ бўлади.

Анас ибн Моликдан ривоят қилинади. У шундай деди:
“Ансорлардан бўлган бир киши:
“Эй Аллоҳнинг Расули, албатта, мен семиз кишиман – у (дарҳақиқат) семиз эди – сиз билан бирга ( жамоат) намозини ўқишга тоқатим етмайди – у зот учун таом тайёрлаб уйига чақирди – намоз ўқиб беринг, қандай ўқиганингизни кўриб сизга иқтидо қилай”, деди. У зотга ўзларининг ҳасир (бўйралари)ни солиб беришди. (Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам) туриб икки ракат намоз ўқидилар”. Фулон ибн ал- Жоруд Анас ибн Моликка:
“Зуҳо намозини (доим) ўқирдиларми?” деди. У:
“Фақат ўша куни (ўқиганларини) кўрдим”, деди.

Анас ибн Молик (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинади:
“Албатта, Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам Умму Сулаймни зиёрат қилар, аҳёнда намоз вақти бўлиб қолса, бизнинг ерга солиб қўйган бисотимизда намоз ўқир эдилар. У бўйра бўлиб, устидан сув сепиб турар эдик”.

Муғийра ибн Шуъбадан ривоят қилинади.  У шундай деди:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бўйра ва ошланган тери устида намоз ўқир эдилар”.