Муовия ибн Абу Суфёндан ривоят қилинади. У шундай деди:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар:
“Мендан рукуъ ва саждада ўтиб кетманглар. Чунки, қачон агар рукуъ қилганимда сизлардан ўтиб кетсам, (рукуъдан бошимни) кўтарганимда менга етиб оласизлар. Албатта, мен дарҳақиқат кексайиб қолдим”.

Абу Исҳоқдан ривоят қилинади. Ушундай деди:
“Мен Абдуллоҳ ибн Язид ал-Хотмийнинг инсонларга хутба қилаётганини эшитдим. У шундай деди:
“Бизга Барро ҳадис айтиб берди - у ёлғончи эмасдир* – албатта улар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга бошларини рукуъдан кўтарсалар, қиём ҳолида турардилар. Агар у зот соллаллоҳу алайҳи васалламнинг аниқ саждага кетганларини кўрсаларгина сажда қилардилар”.

*“Ушбу жумла Абу Исҳоққа тегишли бўлиб, у Барро ибн Озибни эмас, балки  Абдуллоҳ ибн Язид ал-Хотмийни назарда тутмоқда. Чунки Барро ибн Озиб улуғ саҳобийлардан бўлиб, у ҳақида бундай иловани қилиш муҳаддислар наздида одобсизликдир”, деган сўзни Яҳё ибн Муъин айтади. Лекин уламолар наздида бу фикр тўғри эмасдир . Чунки бу илова билан саҳобани оқлаш мақсад қилинмай, балки ҳадиснинг қувватини ошириш назарда тутилган. Абдуллоҳ ибн Язид ҳам саҳобадир. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни ҳам содиқул масдуқ дейишарди.

Барродан ривоят қилинади. У шундай деди:
“Биз Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга намоз ўқирдик. Биздан бирор киши ҳатто Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам (пешоналарини саждага) қўйганларини кўргунча белини кўтармас эди”.

Муҳориб ибн Дисар шундай деди:
“Мен Абдуллоҳ ибн Язиднинг минбарда туриб шундай деяётганини эшитдим:
“Барро менга ҳадис айтиб берди. Албатта, улар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга намоз ўқирдилар. Агар у зот рукуъ қилсалар, рукуъ қилишарди. Агар “Самиъаллоҳу лиман ҳамидаҳ”, десалар, токи у зот пешоналарини ерга қўйгунларига қадар қиём ҳолда туришарди. Сўнгра у зот соллаллоҳу алайҳи васалламга эргашар эдилар”.