Абдуллоҳ ибн Амрдан ривоят қилинади:
“Албатта, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дер эдилар:
“Уч нафардан Аллоҳ намозни қабул қилмайди. Қавмга муқаддам бўлган, ваҳоланки улар уни ёмон кўришадиган кишини. Намозга дибар ҳолда келадиган кишини”.
Дибар деб намозни қазо қилгандан кейин келишга айтилади.
“Озод қилган қулини қулликка мажбурлаган кишини”.