Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
“Муаззин овози етган жойгача мағфират қилинади ва унга барча ҳўлу қуруқ гувоҳлик беради. У намознинг гувоҳлик берувчисидир. У учун йигирма бешта намоз ёзилади. Ундан икки намоз ўртасидаги нарсалар кечирилади”, дедилар”.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
“Қачон намозга азон айтилса, шайтон орқасидан ҳаво чиқариб ҳатто азонни эшитмагунча ортга қочади. Азон айтиб бўлинса, яна келади ҳатто қачон намозга тасвиб айтилса (чақирилса), яна ортига кетади. Тасвиб айтиб бўлинса, киши ва унинг нафси орасида хутур солиш учун қайтиб келади. У олдин эсламай юрган нарсаларни айтиб, уни эсла, буни эсла, дейди. Ҳаттоки, одам адашиб қанча намоз ўқиганини ҳам билмай қолади”, дедилар”.