Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам  ўтирган эдилар. Бир аъробий масжидга кириб намоз ўқиди.
Ибн Абда:
“Икки ракат”, деган. Сўнгра:
“Менга ва Муҳаммадга раҳм қил! Биздан бошқасига раҳм қилма”, деди. Шунда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
“Батаҳқиқ, сен кенгликни торайтирдинг”, дедилар. Сўнг аъробий туриб бориб, масжидга сийди. Бас, одамлар унга зажр қилдилар. Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам уларга:
“Уни ўз ҳолига қўйинглар ва сийдиги устига бир челак сув қуйинглар. Албатта, сиз енгиллаштирувчи этиб юборилгансизлар, қийинлаштирувчи этиб эмас”, дедилар”.

Маъқал ибн Муқорриндан ривоят қилинади. У:
“Бир аъробий Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам  билан намоз ўқиди”, деб мана шу қиссани айтиб берди. Унда шундай деди:
“Яъни Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар:
“У бавл қилган жойнинг тупроғини олиб ташлаб, унинг ўрнига сув қуйинг”.
Абу Довуд шундай деди:
“У мурсалдир. Ибн Маъқал Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга етказмаган”.