Шайбон ал-Қитбаний шундай дейди:
“Маслама ибни Мухоллад Рувайфеъ ибни Собитни (Миср) ерининг қуйи томонига ушр йиғувчи қилиб тайинлади”.
Шайбон айтади:
“ Биз у билан Куми Шарикдан Алқомагача ёки Алқомадан Куми Шарикгача – Алқомни мақсад қилган ҳолда – бирга сайр қилдик.
Рувайфеъ шундай деди:
“Агар бизларнинг биримиз Росулуллоҳ (с.а.в) замонларида биродарининг ориқ туясини олса, унга ғаниматдан ярим ва бизга ҳам ярим бўларди. Агар бизларнинг биримиз тақсим қилса, унга қилич ва камон, бошқасига ўқ-ёй бўларди”.
Сўнгра яна шундай деди:
“Росулуллоҳ (с.а.в) менга шундай дедилар:
“Эй Рувайфеъ! Шояд мендан кейин сенинг умринг узун бўлса, инсонларга шуни хабар бер: Ким соқолини тугса ёки тумор тақса ёки ҳайвон тезаги ва суяги билан истинжо қилса, бас албатта Муҳаммад (с.а.в) ундан узоқдир”.

Шуяйма ибни Байтон ҳам ушбу ҳадисни Абу Солим
Жайшонийдан ривоят қилган. Абдуллоҳ ибни Амр розияллоҳу анҳу ҳам у киши (яъни Абу Солим ) билан бирга Алюн қўрғони эшигида қўрқчилик қилиб туришган холларида мана шуни зикр қилдилар. Абу Довуд:
“Алюн қўрғони  Фустотдаги тоғнинг тепасида”, дейди.  Абу Довуд:
“У Шайбон ибни Умайя бўлиб, куняси  Абу Ҳузайфа дейиларди”, деди.

Абу Зубайр Жобир ибни Абдуллоҳдан шундай дегании эшитди:
“Росулуллоҳ (с.а.в) бизларни суяк ёки тезак билан истинжо қилмоқлигимиздан қайтардилар”.

Абдуллоҳ ибни Масъуд розияллоҳу анҳу шундай дедилар:
“Росулуллоҳ (с.а.в)нинг ҳузурларига жинларнинг жамоаси келиб:
“Эй Муҳаммад (с.а.в)! Умматингни суяк, тезак ёки кўмирга (яъни писта кўмир, чала ёнган ўтинга ҳам айтилади) истинжо қилишларидан қайтаргин! Аллоҳ таоло биз учун шу нарсаларни ризқ қилди”, дейишди”.
Абдуллоҳ ибни Масъуд розияллоҳу анҳу:
“Набий (с.а.в) ана шу нарсалардан қайтардилар”, деди.