Абу Ҳурайра розияллоҳу Набий (с.а.в)дан анҳудан ривоят қилади:
“Ким сурма қўйса, тоқ сурсин. Ким шундай қилса, яхши. Ким қилмаса, танглик (гуноҳ) йўқ. Ким тош ила истинжо қилса, тоқ қилсин. Ким шундоқ қилса, яхши. Ким қилмаса, танглик (гуноҳ) йўқ. Ким (таом) еб, тиши орасида қолганини ковлаб чиқарса, тупуриб ташласин, тили билан чиқарганини ютаверсин. Ким шундоқ қилса, яхши. Ким қилмаса, танглик (гуноҳ) йўқ. Ким қазои ҳожатга борса, ўзини тўссин, ҳеч нарса тополмай қум тўплашдан бошқа иложи бўлмаса, шуни ҳам қилсин. Ўша (тўпланган қум)­ни орқасида қолдирсин. Чунки шайтон одам боласининг мақъадини ўйнайди. Ким шундай қилса, яхши. Ким қилмаса, танглик (гуноҳ) йўқ”.
Абу Довуд:
“ Бу ҳадисни Абу Осим Саврдан ривоят қилган”, дейди. Ҳусойн ал – Ҳимярий эса:
“Бу ҳадисни Абдулмалик ибни Соббаҳ Саврдан ривоят қилган, бас Абу Саид ал-Хойр айтди”, деган.
Абу Довуд:
“Абу Саид ал-Хойр, у Набий (с.а.в) асҳобларидандир”,дейди.