169 (1154) 2707. Мўминлар онаси Оиша розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
"Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам кунларнинг бирида менга: "Эй Оиша! Сизларда бирор нарса борми?" дедилар. Мен: "Эй Аллоҳнинг расули, бизда бирор нарса йўқ", дедим. У зот: "Унда мен рўзаман", дедиларда, (уйдан) чиқиб кетдилар. Шу пайт бир киши ҳадя келтирди (ёки бир зиёратчи келди). Қачонки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қайтганларида, мен: "Эй Аллоҳнинг расули! Бизга ҳадя келтирилди (ёки бир зиёратчи келди). Мен сизга ўша нарсадан баъзисини олиб қўйдим", десам, у зот: "У нима экан", дедилар. Мен: "ёғ билан хурмо аралашмаси", дедим. У зот: "Уни келтир", дедилар. Мен ўша нарсани олиб келган эдим, ундан еб сўнгра: "Мен рўзадор эдим", дедилар.
Талҳа: "Ушбу ҳадисни Мужоҳидга айтган эдим, у: "Нафл рўзасини очиб юборган киши молидан садақа чиқарадиган кишининг мақомига ўхшайди. Агар хоҳласа молини бериб юборади, хоҳласа ўзида ушлаб қолади", дедилар".

170 (000) 2708. Мўминлар онаси Оиша розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
"Кунларнинг бирида набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳузуримга кириб: "Сизларда бирор нарса борми?" дедилар. Биз: "йўқ", дедик. У зот: "Ундай бўлса мен рўзаман", дедилар. Сўнгра бошқа куни келганларида, биз: "Эй Аллоҳнинг расули, бизга ёғ билан хурмо аралашмаси ҳадя қилинди", десам, у зот: "Менга кўрсатчи, мен рўзадорманку", деб ундан едилар".