(...) Абдуллоҳ ибн Аббосдан (р.а.) ривоят қилинади:
“Бу зотни, Қудайд ёки Усфон номли жойда ўғиллари вафот этди. Шунда Абдуллоҳ: “Эй Курайб! Одамлар қанча тўпланганига қарангчи”, дедилар. Мен чиқиб қарасам, одамлар тўпланиб бўлишибди. Улар ҳақида хабар берган эдим, у киши: “Одамлар сони қирқта дедингми?”, дегандилар, Курайб: “Ҳа”, дедилар. Абдуллоҳ: “(Одамларни жанозага) чақиринглар. Чунки мен Расулуллоҳ (с.а.в.)дан эшитганман. Бирор мусулмон киши вафот этсаю, унинг жанозасида Аллоҳга бирор нарсани шерик қилмаган қирқ киши турса Аллоҳ уларни шафоатчи қилади”, деб айтганлар”, дедилар.