(795) 240. Барродан (р.а.) ривоят қилинади. Бир киши Каҳф сурасини ўқир эди. Унинг ҳузурида бир от арқонга боғлаб қўйилган эди. Отни бир булут ўраб олди, атрофида айланиб, яқинлашар эди. От эса ундан қочар эди. Қачонки тонг отгач Набий алайҳиссалом ҳузурларига келиб, у ҳақда зикр қилганларида, Набий (с.а.в.) "Бу нарса сукунат – хотиржамлик бўлиб, Қуръон ўқиган киши учун у тушурилади", дедилар.

(…) 241. Барродан (р.а.) ривоят қилинади. Бир киши Каҳф сурасини ўқиди. Ўша пайт ҳовлисида ҳайвони бор эди. Ҳайвон эса (нимадандир) қочар эди. Қараса бир булут, у ҳайвонни ўраб олибди. Ана шу ҳақда Набий (с.а.в.) га зикр қилинганида, у зот: "Эй фалончи, ўқигин. Хотиржамлик Қуръон пайтида ёки Қуръон учун тушади", дедилар.
Бу ерда юқоридаги ҳадис аткрор келган.

(796) 242. Абу Саид ал-Ҳудрийдан (р.а.) ривоят қилинади. Бир кеча Усайд ибн Ҳузайр хурмо қуритадиган ўринда Қуръон ўқир эди. Шу пайт оти типирчилаб қолди. Усайд яна ўқийверди. Кейин яна типирчилаган эди, у зот яна ўқийверди. Яна от типирчилаган эди, Усайд: "(Ўғлим) Яҳёни босиб олишидан қўрқиб, уни олдига борсам отни бошида, эгар каби сояга ўхшаш нарса ҳавода кўтарилиб турар эди. Ҳатто уни кўрмай деб чиқиб кетдим. Кейин Расулуллоҳ (с.а.в.) олдларига бориб: "Эй Аллоҳнинг расули! Кеча мен туннинг ярмида хурмо қуритадиган жойда (Қуръон) ўқиб турсам отим типирчилаб қолди", десам у зот: "Ўқигин эй Ибн Ҳузайр", деб қолдилар. Мен эса ўқидим. Сўнгра яна типирчилаб қолди. Расулуллоҳ (с.а.в.) : "Ўқигин эй Ибн Ҳузайр", дедилар. Мен эса ўқидим. Расулуллоҳ (с.а.в.) : "ўқигин эй Ибн Ҳузайр ўқигин", дедилар. Мен эса ўқимасдан (унинг олдига) чиқдим. Яҳё уни яқинида эди. От босиб олишидан қўрқар эдим. Қарасам булутга ўхшаш нарса, ичида чироққа ўхшаган нарсалар ҳам бор. У ҳавода кўтарилиб турар эди. Уларни кўрмай деб чиқиб кетдим. Шунда Расулуллоҳ (с.а.в.): "Улар фаришталар бўлиб, сени эшитиш учун келишган. Агар тонг отгунича ўқийверганингда, одамлар уларга назар солса бўларди. Улар беркинмасдилар", деб айтдилар.