(557) 64. Анас ибн Моликдан (р.а.) ривоят қилинади. Набий (с.а.в.): "Агар кечки овқат ҳозир бўлсаю намозга иқомат айтиб қолинса овқатдан бошланглар", дедилар.

(558) 65. Анас ибн Моликдан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ (с.а.в.): "Агар кечки овқат қўйилсаю, намоз вақти кириб қолса шом намозини ўқишдан олдин овқатни ейишдан бошланглар. Овқат ейишдан олдин намозга шошманглар.
Бу ерда юқоридаги ҳадис такрор келган.

(559) 66. Ибн Умардан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ (с.а.в.): "Агар бирларингиз (олдига) кечки овқат қўйилсада ва намозга иқомат айтиб қолинса аввал кечки овқатдан бошланглар. Овқатни яхшилаб еб олмагунингизча намозга шошманглар", деб айтдилар.
Бу ерда юқоридаги ҳадис такрор келган.

(560) 67. Ибн Абу Атийқдан (р.а.) ривоят қилинади. Мен ва қосим Оиша (р.а.) ҳузурларида эдик. Мен ҳадис айтиб бердим. Қосим сергап киши бўлиб, умму валад яъни чўри онадан туғилган эди. Оиша (р.а.) Қосимга: "Нима учун сен акамни ўғилларига ўхшаб (бефойда сўзлар ўрнига) ҳадис гапирмайсан. Билишимча унга онаси, сенга онанг тарбия берганда", дедилар. Шунда Қосимни ғазаби келиб унга нисбатан гина қилди. Оиша онамиз тайёрлаган дастурхонларини кўрдида ўрнидан туриб кетмоқчи бўлди. Оиша (р.а.) қаёққа? Дегандилар, у: "Намоз ўқишга", деди. Оиша (р.а.): "Ўтир", дегандилар, у яна: "Намоз ўқишга", деди. Оиша (р.а.): "Ўтир эй маккор! Мен Расулуллоҳ (с.а.в.) ни: "Овқат тайёр бўлганида ва икки томондан ҳожат қистаб турганида намоз йўқ", деганларини" эшитганман, дедилар.
Бу ерда юқоридаги ҳадис такрор келган.