(544) 44. Абдулазиз ибн Абу Ҳозим оталаридан ривоят қиладилар. Бир неча нафар киши Саҳл ибн Саъд ҳузурларига келиб (Расулуллоҳ (с.а.в.) минбарлари қандай шохдан бўлгани хусусида баҳслашиб қолишди. Шунда Саҳл: Аллоҳ номига қасам ўша минбар қандай шохдан ясалган ва уни ким ясаганини биламан. Расулуллоҳ (с.а.в.) биринчи куни унга ўтирганларини биламан", дедилар. Мен: "Эй Абу Аббос (яъни Саҳл) шу хусусида гапириб беринг", десам у зот: "Расулуллоҳ (с.а.в.) бир аёлга одам жўнатдилар. Ва шогирт болаларингга айтиб, шоҳлардан (бир минбар) ясаб берсин. Мен уни устида одамларга гапираман айтдилар. У уч поғоналик қилиб ясаб келди. Расулуллоҳ (с.а.в.) буюргандилар мана бу маконга қўйилди. У ўрмон юлғунларидан ясалган эди. Расулуллоҳ (с.а.в.) уни устига туриб такбир айтдилар. Ортларидаги одамлар ҳам такбир айтишди. У зот минбар устида эдилар. Сўнгра (бошларини рукуъдан) кўтариб орқароқ томонга тушиб минбарни аслига сажда қилдилар. Сўнгра қайтиб намозни охиригача етказдилар. Кейин одамларга юзланиб: "Эй одамлар, буни менга эргашишингиз учун ва намозимни таълим олишингиз учун бажардим", дедилар.

(…) 45. бу ерда юқоридаги ҳадис такрор келган.