(482) 215. Абу Ҳурайрадан (р.а.) ривоят қилинади. Расудлуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Банда Роббисига яқин бўладиган пайти саждадаги ҳолатидир. Демак (саждада) дуони кўпайтиринглар", дедилар.
(483) 216. Абу Ҳурайрадан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам саждаларида: "Аллоҳумма иғфирлий замбий куллаҳу диққоҳу ва жуллаҳу ва аввалаҳу ва охироҳу ва ъалониятаҳу ва сирроҳу", деб айтардилар. Маъноси: Аллоҳим гуноҳларимни барчасини, нозик ва каттаси, аввалию-охири, очиқчасию-яширинчасини кечиргин.
(484) 217. Оишадан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам рукуъ ва саждаларида: "Субҳанакаллоҳумма роббана ва биҳамдика Аллоҳумма иғфирли", деб Қуръондан таъвил қилган ҳолда мана шундай, дер эдилар. Маъноси: "Аллоҳим, Роббимиз Сенга ҳамд айтиш билан Сени паклаб ёд этаман. Аллоҳим гуноҳларимни кечиргин.
(…) 218. Оишадан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам вафот этишларидан олдин "Субҳанака ва биҳамдика астағфирука ва атубу илайка", деб айтардилар. Маъноси: Сенга ҳамд айтиш билан Сени поклаб ёд этаман. Сенга истиғфор айтиб тавба қиламан. Оиша (р.а.): эй Аллоҳнинг расули! Бу калималарни айтаётганингизни айтаётганингизни кўрмоқдаман-а? десам, у зот: "Умматимда мен учун аломат қилинди. Агар умматимни кўрсам "Иза жаа насруллоҳи валфатҳу" ни айтаман, деб уни охиригача ўқидилар.
(…) 219. Оишадан (р.а.) ривоят қилинади. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам га "Иза жаа насруллоҳи валфатҳ" нозил бўлганидан бери "Субҳанака роббий ва биҳамдика Аллоҳумма иғфирлий", деб дуо қилганлари ёки айтганларини кўраман, дедилар.
(…) 220. Оишадан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам "Субҳналлоҳи ва биҳамдиҳи астағфируллоҳа ва атубу илайҳи", деб кўп айтардилар. Мен: "Эй Аллоҳнинг расули сизни "Субҳоналлоҳи ва биҳамди астағфируллоҳа ва атубу илайҳи", деб кўп айтаётганингизни кўрмоқдаман-а? десам, у зот: "Роббим менга хабар бердики, умматимда бир аломат кўрганимда "Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи астағфируллоҳа ва атубу илайҳи", деб айтишим лозим эди. Ҳақиқатда уни кўрдим. Ўша аломат фатҳи Макка эди. "Иза жаа насруллоҳи вал фатҳ ва роайтаннаса ядхулуна фий диниллаҳи афважа фасаббиҳ биҳамди роббика вастағфирҳу иннаҳу кана тавваба" (Нас сураси, 1-3 оятлар).
(485) 221. Ибн Журайждан ривоят қилинади. Бу зот Ато (р.а.) га: "Рукуъдалик пайтингизда нима деб айтасиз?" деганларида, Ато "Субҳанака ва биҳамдика ла илаҳа илла анта" ни менга Ибну Аби Малика Оишадан (р.а.) ривоят қилиб хабар берди. Оиша (р.а.): "Кечаларнинг бирида набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ни йўқотиб қўйдим. У зот хотинларидан бирортаси ҳузурига кетган бўлсалар керак, деб қидириб кейин қайтиб қарасам, у зот рукуъ ёки саждада эканлар. Унда "Субҳанака ва биҳамдика ла илаҳа илла анта", деб айтаётган эканлар. Ота онам сизга фидо бўлсин. Мен нима ғамда юрибман-у, сиз бўлса бошқа нарсадасиз", деб айтдим", дедилар.
(486) 222. Оишадан (р.а.) ривоят қилинади. Бир кеча тўшакда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ни йўқотиб қўйдим. Қидириб кўрган эдим қўлим оёқларини ўртасига тегди. У зот саждада эканлар. Икки оёқлари эса тик турар эди. Саждада "Аллоҳумма аъузу биризока мин сахатика ва бимуъафатика мин ъуқубатика ва аъузу бика минка ла уҳсий санаан ъалайка анта кама аснайна ъала нафсика", деб айтардилар. (Маъносини азкордан топиш керак)
(487) 223. Мутарриф ибн Абдуллоҳ ибн Шиххирдан ривоят қилинади. Оиша (р.а.) хабар беришларича, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам рукуъ ва саждаларида "Суббуҳун қуддусур раббул малаикати вар руҳ", деб айтардилар. (Маъносини азкордан)
(…) 224. Бу ерда юқоридаги ҳадис такрор келган.
|