653 - حَدَّثَنِي زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا إِسْمَعِيلُ ابْنُ عُلَيَّةَ ح وحَدَّثَنَا شَيْبَانُ بْنُ فَرُّوخَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَارِثِ كِلاَهُمَا عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ عَنْ أَنَسٍ قَالَ أُقِيمَتِ الصَّلاَةُ وَرَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نَجِيٌّ لِرَجُلٍ وَفِي حَدِيثِ عَبْدِ الْوَارِثِ وَنَبِيُّ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُنَاجِي الرَّجُلَ فَمَا قَامَ إِلَى الصَّلاَةِ حَتَّى نَامَ الْقَوْمُ

653/1. Анас розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Намозга иқомат айтилди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам эса бир киши билан хуфёна (яъни, пичирлаб) гаплашиб тураверардилар (Абдулвориснинг ривоятларида «Аллоҳнинг набийси бир киши билан пичирлашиб гаплашаётгандилар» бўлиб келган). Намозни адо этиш учун ўринларидан туравермадилар, ҳатто қавмдаги кишилар ухлаб қолишди.

654 - حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللهِ بْنُ مُعَاذٍ الْعَنْبَرِيُّ حَدَّثَنَا أَبِي حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ صُهَيْبٍ سَمِعَ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ قَالَ أُقِيمَتِ الصَّلاَةُ وَالنَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُنَاجِي رَجُلاً فَلَمْ يَزَلْ يُنَاجِيهِ حَتَّى نَامَ أَصْحَابُهُ ثُمَّ جَاءَ فَصَلَّى بِهِمْ

654/2. Анас ибн Молик розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Намозга иқомат айтилганида Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бир киши билан пичирлашиб гаплашиб туравердилар. Улар гаплашишда бардавом бўлаверишганидан саҳобалар ухлаб қолишди. Кейин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уларнинг ҳузурларига келиб намоз ўқиб бердилар.

655 - وحَدَّثَنِي يَحْيَى بْنُ حَبِيبٍ الْحَارِثِيُّ حَدَّثَنَا خَالِدٌ وَهُوَ ابْنُ الْحَارِثِ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ قَتَادَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَنَسًا يَقُولُ كَانَ أَصْحَابُ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَنَامُونَ ثُمَّ يُصَلُّونَ وَلاَ يَتَوَضَّئُونَ قَالَ قُلْتُ سَمِعْتَهُ مِنْ أَنَسٍ قَالَ إِي وَاللهِ

655/3. Қатода розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Бу зот: «Анас розийаллоҳу анҳунинг «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг саҳобалари ухлаб, сўнгра намоз ўқиб, таҳорат қилишмас эди», деб айтганларини эшитдим», деганларида, Шуъба розийаллоҳу анҳу: «(Ҳақиқатда) Анас розийаллоҳу анҳудан эшитдингизми?»  дедилар. Шунда Қатода: «Ҳа, Аллоҳ номига қасам, эшитдим», дедилар.

656 - حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ سَعِيدِ بْنِ صَخْرٍ الدَّارِمِيُّ حَدَّثَنَا حَبَّانُ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ أَنَّهُ قَالَ أُقِيمَتْ صَلاَةُ الْعِشَاءِ فَقَالَ رَجُلٌ لِي حَاجَةٌ فَقَامَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُنَاجِيهِ حَتَّى نَامَ الْقَوْمُ أَوْ بَعْضُ الْقَوْمِ ثُمَّ صَلَّوْا

656/4. Анас розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Хуфтон намозига иқомат айтилганида бир киши ишим чиқиб қолди, деди. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам эса ўринларидан туриб (бир киши билан) пичирлашиб гаплашиб туравердилар. Ҳатто қавм ёки қавмдаги баъзи кишилар ухлаб қолдилар. Сўнгра (туриб) намоз ўқишди.