602 - وحَدَّثَنَا إِسْحَقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْحَنْظَلِيُّ وَمُحَمَّدُ بْنُ حَاتِمِ بْنِ مَيْمُونٍ جَمِيعًا عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ بَكْرٍ قَالَ أَخْبَرَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ ح وحَدَّثَنَا إِسْحَقُ بْنُ مَنْصُورٍ وَمُحَمَّدُ بْنُ رَافِعٍ وَاللَّفْظُ لَهُمَا قَالَ إِسْحَقُ أَخْبَرَنَا وَقَالَ ابْنُ رَافِعٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ أَخْبَرَنِي عَمْرُو بْنُ دِينَارٍ أَنَّهُ سَمِعَ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللهِ يَقُولُا لَمَّا بُنِيَتِ الْكَعْبَةُ ذَهَبَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَعَبَّاسٌ يَنْقُلاَنِ حِجَارَةً فَقَالَ الْعَبَّاسُ لِلنَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ اجْعَلْ إِزَارَكَ عَلَى عَاتِقِكَ مِنَ الْحِجَارَةِ فَفَعَلَ فَخَرَّ إِلَى الأرْضِ وَطَمَحَتْ عَيْنَاهُ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ قَامَ فَقَالَ إِزَارِي إِزَارِي فَشَدَّ عَلَيْهِ إِزَارَهُ قَالَ ابْنُ رَافِعٍ فِي رِوَايَتِهِ عَلَى رَقَبَتِكَ وَلَمْ يَقُلْ عَلَى عَاتِقِكَ

602/1. Жобир ибн Абдуллоҳ розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Бу зот: «Каъба бино қилинаётганда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва Аббос розийаллоҳу анҳу тошни ташишар эди. Аббос розийаллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга тошдан сақланиш учун «Изорингизни елкангизга қўйиб олинг», дегандилар, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ерга йиқилиб, кўзларини осмонга қаратдилар-да, сўнгра ўринларидан туриб: «Изорим, изорим», деб изорларини маҳкамладилар.
Ибн Рофеънинг ривоятларида «елка» сўзи ўнига «гардан» бўлиб келган.

603 - وحَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا رَوْحُ بْنُ عُبَادَةَ حَدَّثَنَا زَكَرِيَّاءُ بْنُ إِسْحَقَ حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ دِينَارٍ قَالَ سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللهِ يُحَدِّثُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَنْقُلُ مَعَهُمُ الْحِجَارَةَ لِلْكَعْبَةِ وَعَلَيْهِ إِزَارُهُ فَقَالَ لَهُ الْعَبَّاسُ عَمُّهُ يَا ابْنَ أَخِي لَوْ حَلَلْتَ إِزَارَكَ فَجَعَلْتَهُ عَلَى مَنْكِبِكَ دُونَ الْحِجَارَةِ قَالَ فَحَلَّهُ فَجَعَلَهُ عَلَى مَنْكِبِهِ فَسَقَطَ مَغْشِيًّا عَلَيْهِ قَالَ فَمَا رُئِيَ بَعْدَ ذَلِكَ الْيَوْمِ عُرْيَانًا

603/2. Жобир ибн Абдуллоҳ розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Каъба аҳли билан бирга Каъба қурилиши учун тош таширдилар. У зотнинг изорлари бор эди. Амакилари Аббос розийаллоҳу анҳу: «Эй жияним, изорингизни ечиб, тош билан елкангиз орасига қўйиб олинг», дегандилар, у зот уни ечиб елкаларига қўйгандилар, ҳушсиз бўлиб йиқилиб тушдилар. (Ана шу йиқилганларидан сўнг) бу кундан (ҳеч ким) у зотни бошқа яланғоч ҳолда кўрмади.

604 - حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ يَحْيَى الآمَوِيُّ حَدَّثَنِي أَبِي حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ حَكِيمِ بْنِ عَبَّادِ بْنِ حُنَيْفٍ الأنْصَارِيُّ أَخْبَرَنِي أَبُو أُمَامَةَ بْنُ سَهْلِ بْنِ حُنَيْفٍ عَنِ الْمِسْوَرِ بْنِ مَخْرَمَةَ قَالَ أَقْبَلْتُ بِحَجَرٍ أَحْمِلُهُ ثَقِيلٍ وَعَلَيَّ إِزَارٌ خَفِيفٌ قَالَ فَانْحَلَّ إِزَارِي وَمَعِيَ الْحَجَرُ لَمْ أَسْتَطِعْ أَنْ أَضَعَهُ حَتَّى بَلَغْتُ بِهِ إِلَى مَوْضِعِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ارْجِعْ إِلَى ثَوْبِكَ فَخُذْهُ وَلاَ تَمْشُوا عُرَاةً

604/3. Мисвар ибн Маҳрама розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади. «Мен оғир тошни кўтариб кетаётганимда (баданимда) енгилгина изорим бор эди. У ечилиб кетди, тошни ўз ўрнига етказиб бормагунимча уни ерга қўйишга қодир бўлмадим. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Кийимингнинг (яъни, изорингнинг) олдига бориб, уни кийгин, яланғоч ҳолда юрмагин», дедилар».