514 – وحَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ وَهُوَ ابْنُ زَيْدٍ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ أَنَّ أَعْرَابِيًّا بَالَ فِي الْمَسْجِدِ فَقَامَ إِلَيْهِ بَعْضُ الْقَوْمِ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ دَعُوهُ وَلاَ تُزْرِمُوهُ قَالَ فَلَمَّا فَرَغَ دَعَا بِدَلْوٍ مِنْ مَاءٍ فَصَبَّهُ عَلَيْهِ
514/1. Анас розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Бир бадавий араб масжидга сийди. Қавмдаги баъзи кишилар уни (тўхтатиш) учун ўринларидан туришди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Уни тек қўйинглар, тўхтатманглар», дедилар. Қачонки, у бўшаниб бўлганида, челакда сув олиб келишни буюрдилар. Сув олиб келинган эди, уни нажосат устига қуйиб юбордилар.
515 - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ الْقَطَّانُ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ الأنْصَارِيِّ ح وحَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى وَقُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ جَمِيعًا عَنِ الدَّرَاوَرْدِيِّ قَالَ يَحْيَى بْنُ يَحْيَى أَخْبَرَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ الْمَدَنِيُّ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ أَنَّهُ سَمِعَ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ يَذْكُرُ أَنَّ أَعْرَابِيًّا قَامَ إِلَى نَاحِيَةٍ فِي الْمَسْجِدِ فَبَالَ فِيهَا فَصَاحَ بِهِ النَّاسُ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ دَعُوهُ فَلَمَّا فَرَغَ أَمَرَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِذَنُوبٍ فَصُبَّ عَلَى بَوْلِهِ
515/2. Яҳё ибн Саид розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Анас ибн Молик розийаллоҳу анҳу зикр қилишларича, бир бадавий араб масжиднинг бир чеккасида тик туриб бавл қилди. Одамлар эса у иши учун шовқин кўтаришди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам эса: «Қўяверинглар», дедилар. Қачонки, у бадавий бўшаниб бўлганида бир челакда сув олиб келишни буюрдилар. У олиб келинган эди, сийган жойи устидан ҳалиги сувни қуйиб юбордилар.
516 – حَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا عُمَرُ بْنُ يُونُسَ الْحَنَفِيُّ حَدَّثَنَا عِكْرِمَةُ بْنُ عَمَّارٍ حَدَّثَنَا إِسْحَقُ بْنُ أَبِي طَلْحَةَ حَدَّثَنِي أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ وَهُوَ عَمُّ إِسْحَقَ قَالَ بَيْنَمَا نَحْنُ فِي الْمَسْجِدِ مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذْ جَاءَ أَعْرَابِيٌّ فَقَامَ يَبُولُ فِي الْمَسْجِدِ فَقَالَ أَصْحَابُ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَهْ مَهْ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لاَ تُزْرِمُوهُ دَعُوهُ فَتَرَكُوهُ حَتَّى بَالَ ثُمَّ إِنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ دَعَاهُ فَقَالَ لَهُ إِنَّ هَذِهِ الْمَسَاجِدَ لاَ تَصْلُحُ لِشَيْءٍ مِنْ هَذَا الْبَوْلِ وَلاَ الْقَذَرِ إِنَّمَا هِيَ لِذِكْرِ اللهِ عَزَّ وَجَلَّ وَالصَّلاَةِ وَقِرَاءَةِ الْقُرْآنِ أَوْ كَمَا قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ فَأَمَرَ رَجُلاً مِنَ الْقَوْمِ فَجَاءَ بِدَلْوٍ مِنْ مَاءٍ فَشَنَّهُ عَلَيْهِ
516/3. Анас ибн Молик розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Бу зот: «Қачонки, биз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга масжидда турсак, бир бадавий келиб тик турди-да, масжидга бавл қилди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг саҳобалари: «Тўхтат! Тўхтат!» дейишди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам эса: «Уни тўхтатманглар, шундоғича тек қўйинглар», дегандилар, улар тарк қилишди, ҳаттоки (охиригача) бавл қилди. Сўнгра Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам у бадавийни чақириб, унга: «Албатта масжидлар бу каби бавл қилиш ва ифлосликлар содир этиш учун дуруст эмас. Албатта у Аллоҳ азза ва жалланинг зикри, намоз ва Қуръон тиловати учун бунёд қилинган. (Ёки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шунга ўхшаш сўз айтдилар.) Ва қавмдаги бир кишига буюргандилар, у челакда сув олиб келди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам у сувни ўша нажосат устидан қуйиб юбордилар», деб айтдилар.
|