501 – وَحَدَّثَنَا إِسْحَقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْحَنْظَلِيُّ أَخْبَرَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا الثَّوْرِيُّ عَنْ عَمْرِو بْنِ قَيْسٍ الْمُلاَئِيِّ عَنِ الْحَكَمِ بْنِ عُتَيْبَةَ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُخَيْمِرَةَ عَنْ شُرَيْحِ بْنِ هَانِئٍ قَالَ أَتَيْتُ عَائِشَةَ أَسْأَلُهَا عَنِ الْمَسْحِ عَلَى الْخُفَّيْنِ فَقَالَتْ عَلَيْكَ بِابْنِ أَبِي طَالِبٍ فَسَلْهُ فَإِنَّهُ كَانَ يُسَافِرُ مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَسَأَلْنَاهُ فَقَالَ جَعَلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ وَلَيَالِيَهُنَّ لِلْمُسَافِرِ وَيَوْمًا وَلَيْلَةً لِلْمُقِيمِ قَالَ وَكَانَ سُفْيَانُ إِذَا ذَكَرَ عَمْرًا أَثْنَى عَلَيْهِ
وحَدَّثَنَا إِسْحَقُ أَخْبَرَنَا زَكَرِيَّاءُ بْنُ عَدِيٍّ عَنْ عُبَيْدِ اللهِ بْنِ عَمْرٍو عَنْ زَيْدِ بْنِ أَبِي أُنَيْسَةَ عَنِ الْحَكَمِ بِهَذَا الإسْنَادِ مِثْلَهُ
وحَدَّثَنِي زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ عَنِ الأعْمَشِ عَنِ الْحَكَمِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُخَيْمِرَةَ عَنْ شُرَيْحِ بْنِ هَانِئٍ قَالَ سَأَلْتُ عَائِشَةَ عَنِ الْمَسْحِ عَلَى الْخُفَّيْنِ فَقَالَتِ ائْتِ عَلِيًّا فَإِنَّهُ أَعْلَمُ بِذَلِكَ مِنِّي فَأَتَيْتُ عَلِيًّا فَذَكَرَ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِمِثْلِهِ

501/1. Шурайҳ ибн Хонеъ розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Бу зот: «Икки маҳси устига масҳ тортиш ҳақида сўраш учун Оиша розийаллоҳу анҳо ҳузурларига борсам, у онамиз: «(Али) Ибн Толиб розийаллоҳу анҳу ҳузурларига бориб, у зотдан сўрагин, чунки Али розийаллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга сафар қилардилар», дедилар. Биз Али розийаллоҳу анҳудан бу ҳақда сўрасак, у зот: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уч кеча ва кундуз мусофир учун, бир кеча ва кундуз муқим киши (маҳсисини ечмаса, дуруст) эканини тайин қилдилар», дедилар», деб айтдилар.
Суфён агар Амрни эсласалар, уни мақтардилар.
Бу ерда юқоридаги ҳадис икки марта такрор келган. Иккинчисида «Алининг ҳузурларига боргин, чунки у зот мендан кўра бу ҳақда билувчироқдирлар», бўлиб келган.