Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Ким ов ити, чорва ити ва зироат ити бўлмаган итни ушлаб турса, албатта, унинг ажридан ҳар куни икки қийрот ноқис бўлади», дедилар».
Муслим ва Бухорий ривоят қилишган.

Яна ўша  кишидан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Бир одам сигирни миниб кетаётган экан. У (сигир) анга ўгирилиб қараб, мен бунинг учун яратилганим йўқ, ер ҳайдаш учун яратилганман, дебди. Унга мен иймон келтирдим, Абу Бакр ва Умар ҳам», дедилар.
Бир бўри бир қўйни олиб қочибди. Шунда қўйчи унга етиб олибди. Бўри унга: «Йиртқичларнинг куни бўлиб, бунинг мендан бошқа чўпони йўқ бўлганда, ким қўрийди?», деди.
У Зот: «Унга мен иймон келтирдим, Абу Бакр билан Умар ҳам», дедилар.
Абу Салама: «Ўша куни икковлари қавмнинг ичида йўқ эдилар», деди».
Бухорий, Муслим ва Имом Термизий ривоят қилишган.