Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам Хайбарни ундан чиқадиган мева-зироатнинг ярмига муомала қилдилар. Бас, у Зот ҳар йили ўз завжалари(дан ҳар бири)га юз васақ: саксон васақ хурмо ва йигирма васақ арпа берар эдилар. Умар ишни қўлга олганда Хайбарни тақсимлади. Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг аёлларига ер ва сув ёки ҳар йилги васақларни олиб туришдан бирини ихтиёр қилишга ҳақ берди. Бас, улардан баъзилари ер ва сувни, баъзилари эса ҳар йилги васақларни олиб туришни ихтиёр қилдилар. Оиша ва Ҳафса ер ва сувни ихтиёр қилганлардан эдилар».
Бухорий, Муслим, Абу Довуд, Термизий.

Ансорийлар Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламга:
«Биз билан биродарларимиз орасида хурмо боғларини тақсим қилиб беринг», дейишди.
«Йўқ», дедилар у Зот.
«Сизлар бизга ишни кифоя қилинглар, биз сизни мевага шерик қилурмиз», дейишди (ансорийлар).
«Эшитдик ва итоат қилурмиз», дейишди (муҳожирлар).
Бухорий ривоят қилган.

 Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Аллоҳ Ўз Пайғамбарига Хайбарни «файъ» қилиб берди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уларни қандоқ бўлсалар шундоқ қолишларини таъминладилар ва уни Ўзлари билан уларнинг орасида (тенг шерик) қилдилар. Сўнгра Ибн Равоҳани юбордилар ва у бориб харс қилиб (мевани шоҳида тахмин билан қанча чиқишини ўлчаб) келди».
Бошқа бир ривоятда:
«Ибн Равоҳа уни қирқ минг васақ, деб харс қилди. Кейин уларнинг ихтиёрига қўйди, улар мевани олдилар ва зиммаларига йигирма минг васақ тушди».
Абу Довуд ривоят қилган.