Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам мешкобчиларнинг олдига келиб, сув сўрадилар. Аббос:
«Эй Фазл! Онангнинг олдига бориб, унинг ҳузуридан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга шароб келтир», деди.
«Менга сув бер», дедилар.
«Эй Аллоҳнинг Расули! Улар унинг ичига қўлларини солдилар», деди.
«Менга сув бер», дедилар.
У зот ундан ичдилар. Сўнг Замзамга келдилар. Улар ундан сув берар ва қудуқдан сув тортар эдилар.
У зот:
«Ишлайверинглар! Албатта, сизлар солиҳ амалдасизлар. Агар мағлуб бўлишинглар бўлмаганида мен ҳам тушиб мана бунга арқонни қўяр эдим», деб бўйинларига ишора қилдилар».
Имом Бухорий ривоят қилган.

 Ибн Аббос Каъбанинг ёнида ўтирган эди. Унинг олдига бир аъробий келди ва:
«Не бўлдиким, мен амакиваччаларингиз асал ва сут билан суғорганда, сизлар набийз билан суғораётганингизни кўрмоқдаман. Бу сизнинг ҳожатингиз борлиги учунми ёки бахиллигингизданми?!» деди.
Шунда Ибн Аббос:
«Аллоҳга ҳамд бўлсин! Бизнинг ҳожатимиз ҳам, бахиллигимиз ҳам йўқ. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам уловларига миниб келдилар. Орқаларида Усома бор эди. У зот сув сўрадилар. Биз у зотга бир идишда набийз бердик. У зот ичдилар ва ортганини Усомага бердилар ҳамда: «Яхши қилдингиз, гўзал қилдингиз, шундоқ қилинглар!» дедилар. Бас, биз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам амр қилган нарсани ўзгартиришни истамаймиз», деди».
Муслим ва Абу Довуд ривоят қилишган.