Абу Зарр розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Қачонки бирингиз намозга турса, унинг ҳузурида эгарнинг суянчиғига ўхшаш нарса бўлса, сутра қилиб олади. Қачонки, унинг олдида эгарнинг суянчиғига ўхшаш нарса бўлмаса, унинг намозини эшак, аёл киши ва қора ит кесади», дедилар. Мен:
«Эй, Абу Зарр қора итнинг қизил итдан, сариқ итдан нима фарқи бор?» дедим. У:
«Эй, биродаримнинг ўғли, мен ҳам сен мендан сўрагандек, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан сўрадим. Бас, У зот:
«Қора ит Шайтондир», дедилар».
Муслим, Абу Довуд, Термизий, Насаий ривоят қилган.

Абу Довуд ва Насаий ривоят қилган ҳадисда:
«Қачонки, бирингиз сутрасиз намоз ўқиса, ит, чўчқа, яҳудий, мажусий ва аёл киши унинг намозини кесади. Агар улар бир тош отса етадиган жойдан ўтсалар, намози жоиз бўлади», дейилган.

Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам одамлар билан Минода девордан бошқа томонга намоз ўқиб турганларида эшак миниб илгарилаб бордим. Ўшанда балоғатга етай, деб қолган эдим. Сафнинг баъзисини ўтиб туриб тушдим ва эшакни ўтлатиш учун қўйиб юбориб, сафга кирдим. Буни менга ҳеч ким инкор қилмади».
Бухорий, Муслим, Абу Довуд, Термизий, Насаий ривоят қилган.
Бошқа бир ривоятда:
«Бас эшак уларнинг олдиларидан ўтди ва намозларини бузмади», дейилган.

Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«У кишининг ҳузурларида намозни кесадиган нарсалар зикр қилинди.
«Намозни ит, эшак ва аёл киши кесади», дедилар.
Бас, у киши:
«Батаҳқиқ, бизни итларга тенг қилдингизлар».
Бошқа бир ривоятда эса:
«Батаҳқиқ, бизларни эшаклар ва итларга ўхшатдингиз. Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам намоз ўқиётганларида мен У киши билан қибланинг орасида бўлганим бор. Мен сўри устида ёнбошлаб ётар эдим. Агар бирор ҳожатим чиқиб қолса, У кишига юзланишни ёқтирмай, секин суғурилиб чиқиб кетар эдим», дедилар».
Бухорий, Муслим, Абу Довуд, Насаий ривоят қилган.

Ўша киши розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг олд томонларида ухлар эдим. Икки оёғим у кишининг қибласида бўлар эди. Қачон сажда қиладиган бўлсалар, қўл тегизар эдилар ва мен оёқларимни йиғиштириб олар эдим. Ўша кунларда уйларда чироқлар бўлмас эди».
Бухорий, Муслим ривоят қилган.

Абу Довуд, Молик ва Дора Қутнийнинг ривоятида:
«Намозни ҳеч нарса кесмайди. Қудратингиз етгунча қайтаринг. Бас, у шайтондан бошқа нарса эмасдир», дейилган.