796/1. Абу Бурда ибн Абу Мусодан (р.а.) ривоят қилинади. Абу Мусо қаттиқ касал бўлиб, ҳушсиз ётиб қолдилар. Бошлари хотинлари тиззасида эди. У хотин баланд овоз ила бақирарди. Аммо у киши бирор жавоб қилишга қодир бўлмади. У зот ҳушларига келганларида, «Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам узоқ бўлган нарсадан йироқдадирман. Чунки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам мусибат пайтида қаттиқ овоз ила бақирувчидан, сочини юлувчидан ва кийимини йиртувчидан узоқдадирлар», дедилар. Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.

797/2. Яҳё ибн Яъмардан (р.а.) ривоят қилинади. Ибн Умарга «Эй Абу Абдураҳмон, бизнинг олдимизда шундай кишилар пайдо бўлишдики, улар Қуръон ўқийдилар-у, аммо қадар йўқ, албатта ишлар Аллоҳ илмида муқаддам бўлмаган, дейдилар», деб айтганимда, у зот: «Агар ўшаларга йўлиқсанг, мен улардан йироқ, улар ҳам мендан йироқ эканликларининг хабарини бергин», дедилар. Имом Муслим ривоятлари.