749/1. Анасдан (р.а.) ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам инсонларнинг энг хулқи яхшиси эдилар. Менинг Абу Умайр деган иним бор эди. (Ровий уни эмадиган ёшдан ўтган, деб ҳисоблайман, дедилар.) Агар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам унинг олдига келсалар, «Эй Абу Умайр, нима қилди нуғайр (кичик қуш)?» дер эдилар. У гўдак нуғайр (кичик қуш) билан ўйнар эди». Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.

750/2. Оишадан (р.а.) ривоят қилинади. Оиша онамиз: «Эй Расулуллоҳ, ҳамма ўртоқларимнинг кунялари бор», деганларида, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ўғлинг Абдуллоҳ билан кунялан», дедилар. (Ровий айтади: «У-Абдуллоҳ ибн Зубайрдир, яъни сингиллари Асмо бинти Абу Бакрнинг ўғлидир. Оиша (р.а.) Умму Абдуллоҳ, деб куняландилар».) Абу Довуд ва бошқалар саҳиҳ иснод ила ривоят қилишган. Мана шу тан олинган саҳиҳ ҳадисдир.

751/3. Оишадан (р.а.) ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан бўлган бир болам тушиб кетди. Уни Абдуллоҳ, деб исмладилар. Ва мени Умму Абдуллоҳ, деб куняладилар». Ибн Сунний ривоятлари. Бу ҳадис заифдир.

Фарзанд кўришдан олдин куняланган Абу Ҳурайра, Анас, Абу Ҳамза каби бир нечта саҳобалар жамоаси бор. Ва яна улардан кейин келган тобеъинлар ҳам бор. Бунда кароҳият йўқ. Балки юқоридаги шартда айтилганидек, маҳбуб амалдир.