596/1. Абу Ҳурайра (р.а.) Абу Шурайҳ ал-Хузаъийдан (р.а.) ривоят қилишларича, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Кимки Аллоҳга ва охират кунига имон келтирса, меҳмонини ҳурмат қилсин», дедилар.

597/2. Абу Ҳурайрадан (р.а) ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам кунларнинг бирида ёки кечаларнинг бирида кўчага чиққанларида, Абу Бакр ва Умарларни (р.а.) учратдилар. Уларга: «Сизларни бу соатда уйингиздан нима олиб чиқди?» деганларида, икковлари: «Эй Аллоҳнинг расули, очлик», деб айтишди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Менинг жоним Унинг қўлида бўлган Зотга қасамки, мени ҳам сизларни олиб чиққан нарса олиб чиқди. Туринглар», дедилар. Улар у зот билан туриб, ансорийлардан бир кишиникига боришди. Боришса, у уйида йўқ экан. Унинг хотини буларни кўриб: «Хуш келибсизлар, марҳабо», деб айтди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Фалон киши (яъни, эринг) қаерда?» дедилар. У аёл: «Бизга ичимлик суви олгани кетди», деди. Шу пайт ҳалиги ансорий келиб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва икки биродарларини кўриб, «Аллоҳга ҳамд бўлсинки, бугун мендан кўра меҳмон жиҳатидан ҳурматлироқ киши йўқдир», деди...», деб ҳадисни охиригача зикр қилдилар. Имом Муслим ривоятлари.