544/1. Суҳайбдан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бирор қишлоқни кўриб, унга киришни хоҳласалар,

 «Аллоҳумма роббас самаватис сабъи вама азлална, вал арзийнас сабъи вама ақлална, ва роббиш шайотийни вама азлална ва роббар риёҳи вама зарайна, асъалука хойра ҳазиҳил қоряти ва хойра аҳлиҳа ва хойра ма фийҳа, ва наъузу бика мин шарриҳа ва шарри аҳлиҳа ва шарри ма фийҳа», деб айтардилар. (Маъноси: «Аллоҳим, Сен етти осмон ва уни соялантирадиган нарсаларнинг Парвардигорисан, етти ер ва у кўтариб турган нарсаларнинг Парвардигорисан, шайтон ва у адаштирган нарсаларнинг Парвардигорисан, шамол ва у учирган нарсаларнинг Парвардигорисан. Аллоҳим, бу қишлоқнинг яхшисини, аҳлининг яхшисини ва ундаги яхшиликларни сўрайман. Аллоҳим, бу қишлоқнинг ёмонидан, аҳлининг ёмонидан ва ундаги ёмонликлардан Сенинг номинг ила паноҳ тилайман».) Насаий ва Ибн Сунний ривоятлари.

545/2. Оишадан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам агар бирор ерга ташриф буюриб, у ерга киришни хоҳласалар,

 «Аллоҳумма инний асъ алука мин хойри ҳазиҳи ва хойри ма жамаъта фийҳа ва аъузу бика мин шарриҳа ва шарри ма жамаъта фийҳа. Аллоҳуммарзуқна ҳаёҳо, ва аъизна мин вабаҳо, ва ҳаббибна ила аҳлиҳа ва ҳаббиб солиҳий аҳлиҳа илайна», деб айтардилар. (Маъноси: «Аллоҳим, Сендан бу шаҳарнинг яхшисини ва унда жамлаган нарсаларингнинг яхшисини сўрайман. Аллоҳим, Сендан бу шаҳарнинг ёмони ва унда жамлаган нарсаларингнинг ёмонидан паноҳ тилайман. Аллоҳим, ундаги ҳаёдан бизни ризқлантир. Вабосидан бизга паноҳ бер. У ер аҳлига бизни дўст айла. Ва солиҳ аҳлларини бизга дўст эт».) Ибн Сунний ривоятлари.