Қуёш ёки ой тутилганда Аллоҳни зикр қилишни кўпайтириб, дуолар ила машғул бўлиш суннатдир.

447/1. Оиша онамиз (р.а.) ривоят қиладилар: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Қуёш ва ой Аллоҳнинг аломатларидан биридир. У бирор кишининг ўлиши ёки туғилиши туфайли тутилмайди. Агар ана шундай бўлганини (тутилганини) кўрсанглар, Аллоҳга дуо қилинглар, такбир айтинглар ва садақа беринглар», дедилар. Бухорий ва Муслим ривоятлари

«Икки саҳиҳ»да келган бошқа бир ривоятда: «Агар ана шундоқ бўлганини кўрсанглар, Аллоҳ таолони зикр қилинглар», дейилган.

Яна Абу Мусо Ашъарийдан (р.а.) ривоят қилинишича, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Агар шунда бирор нарса бўлганини кўрсанглар, Аллоҳнинг зикрига, Унга дуо қилишга ва истиғфор айтишга шошилинглар», деганлар. Бухорий ва Муслим ривоятлари

Муғийра ибн Шўъбадан (р.а.) ривоят қилинган ривоятда эса: «Агар уни кўрсанглар, Аллоҳга дуо қилиб, намоз ўқинглар» дейилган. Бухорий ва Муслим ривоятлари

448/2. Абдураҳмон ибн Самура (р.а.) ривоят қиладилар: «Қуёш тутилганида, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қўлларини кўтариб, намозда тургандек туриб, тасбиҳ, таҳлил, такбир, ҳамд айтиб дуо қилдилар. Қуёш кўрингунича шундай қилдилар. Қуёш кўринганидан кейин икки ракъатлик намозга туриб, унда иккита сура ўқидилар». Имом Муслим ривоятлари

449/3. Асмодан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қуёш тутилганида, қулларни озод қилишни буюрар эдилар. Имом Бухорий ривоятлари