75. Рифоъа ибн Рофеъдан ривоят қилинади:

«Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам Умар розияллоҳу анҳуга:

«Менга ўз қавмингни тўпла», дедилар.

У аларни жамлади. Улар Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг эшиклари олдига тўпланишганда Умар ичкарига кириб:

«Айтганингиздек, қавмимни тўпладим», деди.

Ансорийлар буни эшитиб «Қурайш ҳақида ваҳий тушди шекилли», дедилар. Уларга айтиладиган гапни эшитувчилар ва томоша қилувчилар келдилар.

Шу пайт Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам чиқиб, тўпланганларнинг олдиларига келиб:

«Ичингизда сизлардан бошқа қавмлар ҳам борми?» деб сўрадилар.

«Ҳа, шартномадошларимиз, сингилларимизнинг ўғиллари ҳамда маволийларимиз бор» дейишди.

Бас, Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Иттифоқдошларимиз ҳам, сингилларимизнинг ўғиллариям, маволийларимиз ҳам биздан. Сизлар эшитяпсизлар: менинг валийларим, сизлардан тақводорлардир. Агар ана ўшалардан бўлсангиз, яхши. Илло назар солиб кўринглар. Яна қиёмат куни одамлар амалларни келтирганда, сизлар оғирликларни олиб келиб, сиздан юз ўгирилиб турмасин», дедилар.

Сўнг нидо қилиб «эй одамлар!» дедилар ва икки қўлларини Қурайш бошлари устига кўтариб туриб «эй одамлар! Қурайш омонат аҳлидир. Ким уларга қарши ноҳақлик қилса – Зуҳайр, менимча – қоқилишлар – дедилар. Аллоҳ уни икки бурун тешиги ила йиқитади», дедилар». Буни уч марта айтдилар».