10.  Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Бола ҳар қанчалик ота-онасига яхшилик қилса ҳам, уларнинг қилган яхшилигини қайтара олмайди. Илло уни қул ҳолида топса-ю, сотиб олиб, озод қилса, бундан мустасно», дедилар».

11. Абу Бурда розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Отамнинг қуйидагиларни айтаётганини эшитдим, у Ибн Умарни кўрган эканлар. Яманлик бир одам орқасига онасини кўтариб олиб, байтуллоҳни тавоф қилаётган экан. У:

«Мен онамнинг мингган ювош туясиман,

Уловлари чарчаса ҳам, чарчамасман», деган шеърни айтар эди. Сўнгра у:

«Эй Ибн Умар! Онамнинг ҳаққини адо қилдимми?» деди.

«Йўқ! Бир марта эмизгани ҳаққини ҳам», деди.

Кейин Ибн Умар тавоф қилди. Мақомга бориб, икки ракъат намоз ўқиди-да, сўнгра:

«Эй Ибн Абу Мусо! Ҳар икки ракъат ўзидан олдин ўтганнинг каффорати бўлади», дедилар».

«Эй Ибн Умар! Онамнинг ҳаққини адо қилдимми?» деб савол берди.

«Йўқ! Бир марта эмизгани ҳаққини ҳам», деди.

12. Абу Муррадан ривоят қилинади:

«Абу Ҳурайрани Марвон ўз ўрнига қўйиб кетар эди. Унинг уйи Зулҳулайфада эди. Онаси бир уйда, у бир уйда яшар эди. У уйидан чиқмоқчи бўлса, онасининг эшиги олдига бориб:

«Ассалому алайкум, онажон! Ва роҳматуллоҳи ва баракотуҳу!» дер эди. Онаси ҳам:

«Ва алайка, ўғилгинам! Ва роҳматуллоҳи ва баракотуҳу!» дер эди.

«Сизга мени кичиклигимда тарбиялаганингиз учун Аллоҳнинг раҳмати бўлсин!» дер эди.

«Сенга ҳам менга катталигимда яхшилик қилганинг учун Аллоҳнинг раҳмати бўлсин!» дер эди онаси.

Кейин уйга кирмоқчи бўлса ҳам шундай қилар эди».

13. Абдуллоҳ ибн Амрдан ривоят қилинади:

«Бир одам Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келиб ҳижрат учун байъат қилмоқчи бўлди. У ота-онасини йиғлаган ҳолда қолдириб келган эди. У Зот:

«Ота-онангнинг ҳузурларига қайтгин, уларни қандай йиғлатган бўлсанг, худди шундай қилиб кулдиргин», - дедилар».

14. Абу Ҳозимдан ривоят қилинади:

«Умму Ҳонеъ бинти Абу Толибнинг мавлоси Абу Мурра унга хабар беришича, у Абу Ҳурайра билан уловга миниб унинг Ақиқдаги ерига борган экан. У ерига етиши билан баланд овозда:

«Ассалому Алайки ва роҳматуллоҳу ва баракотуҳ! Онажон!» деб қичқирди.

«Ва алайкассалому ва роҳматуллоҳи ва баракотуҳу!» деди.

«Сизга мени кичилигимда тарбия қилганингиз учун Аллоҳнинг раҳмати бўлсин», деди.

«Сенга ҳам менга катталигимда яхшилик қилганинг учун Аллоҳ яхши мукофот берсин!» деди онаси».