1014. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уйларнинг олдида, йўлларнинг бўйида ўтиришдан қайтардилар. Мусулмонлар:

«Бунга қодир бўлмаймиз ва тоқат қила олмаймиз», дедилар.

«Ундай бўлса, унинг ҳаққини адо этинг», дедилар.

«Унинг ҳаққи нима?» дейишди.

«Кўзни тийиш. Адашганларга йўл кўрсатиш. Акса уриб, Аллоҳга ҳамд айтганларга ташмийт айтиш ва саломга алик олиш», дедилар».

1015. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Одамларнинг энг бахили салом беришга бахиллик қилган кишидир. Фойдадан насибасиз киши, саломга алик олмаганир. Агар сен билан биродаринг орасига дарахт тушиб олса, сен ундан олдин салом беришга қодир бўлсан, шуни қил».

1016. Абдуллоҳ ибн Амрнинг мавлоси Солимдан ривоят қилинади:

«Ибн Амрга салом берилса, зиёда билан алик олар эди. Бир куни келсам, у ўтирган экан.

«Ассаламу алайка», дедим.

«Ва алайкумуссаламу ва роҳматуллоҳи» деди.

Сўнгра унинг олдига бошқа сафар келдим ва:

«Ассаламу алайкум ва роҳматуллоҳи», дедим.

«Ва алайкумуссалам ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳу», деди.

Сўнгра унинг олдига бошқа сафар келдим ва:

«Ассаламу алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳу» дедим.

«Ва алайкумуссалам ва роҳматуллоҳ ва барокатуҳу ва тийбу салаватиҳи», деди».