878. Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг уйқулари қочди.  Шунда У зот:

«Саҳобаларимдан бир солиҳ киши келиб, мени кечаси қўриқлаб турса эди», дедилар.

Бироздан сўнг ташқаридан қуролнинг овози эшитилди. Бас, У зот:

«Ким у?» дедилар.

«Саъд! Ё Аллоҳнинг Расули! Сизни қўриқлагани келдим», деган овоз эшитилди. Шундан сўнг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам кетдилар. Ҳаттоки, У зотнинг хурракларини эшитдик».

«Эй Пайғамбар! Сенга Роббингдан нозил қилинган нарсани етказ. Агар шундай қилмасанг, Унинг элчилигини етказмаган бўласан. Аллоҳ сени одамлардан сақлар. Албатта, Аллоҳ кофир қавмларни ҳидоят қилмас».