342. Ал-Асвад ибн Сарийъ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига бориб:

«Эй Аллоҳнинг Расули! Мен Аллоҳга ҳамд айтиб ва кўп мадҳ қилдим. Сизни ҳам», дедим.

«Аммо Роббинг ҳамдни яхши кўради», дедилар.

Шеър ўқишни бошладим. Шу пайт бир новча, боши кал одам киришга изн сўради. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам менга: «Жим бўл» дедилар.

Ҳалиги одам кириб Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бир муддат гаплашиб, сўнг чиқиб кетди.

Мен шеър ўқишда давом этдим. Бояги одам яна келган эди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам менга яна жим туришни буюрдилар. У яна чиқиб кетди. Бу ҳолат икки ёки уч марта такрор бўлди.

Бас, мен:

«Кирганида менга жимитганингиз одам ким?» дедим.

«Бу ботилни яхши кўрмайдиган одам», дедилар.