299. Амр ибн Осс розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам одам юбориб, кийимларимни кийиб, аслаҳамни олиб, боришимни тайинладилар. Борсам, таҳорат қилаётган эканлар. Менга юқоридан пастгача бошдан-оёқ разм солдилар. Сўнг:

«Эй Амр! Мен сени бир лашкарга бош қилиб юбормоқчиман. Шояд Аллоҳ таоло сизларга ўлжа берса. Шу нарсадан сенга солиҳ мол насиб бўлса, деган рағбатим бор», дедилар.

«Эй Аллоҳнинг Расули! Мен мол учун эмас, Ислом учун мусулмон бўлганман. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга бўлиш учун мусулмон бўлганман», дедим.

«Эй Амр! Яхши одамнинг қўлидаги мол қандай яхши!» дедилар».