167. Абул Алия розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Ходимга берилган нарсага муҳр қўйишга, тортиб ёки санаб ҳам қўйишга амр қилинар эдик. Буни уларга бадхулуқликка одатланиб қомасликлари ёки биримиз ёмон гумонда бўлмаслигимиз учун қилинарди».