1238. Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Ибн Масъуднинг эшиги олдида бир неча қурайшликлар ўтирар эдилар. Соя қайтган пайтда Умар:

«Туринглар, энди қолгани шайтонга» дер эди. Ана шундай қилиб кимнинг олдидан ўтса ўшани турғазар эди.

У шундай қилиб турганда:

«Мана бу Бани Ҳасҳоснинг мавлоси! Шеър айтади», дейилди. Уни чақирди ва:

«Қандай айтасан?» деди. 

«Сулайма ила видолаш гар у эрталаб шайланса,

Етар киши наҳийига у мусулмону оқсоч бўлса», деди.

«Етади! Тўғри айтдинг! Тўғри айтдинг!» деди».

1239. Соиб ибн Язийд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Умар розияллоҳу анҳу куннинг ярми ёки унга яқини ўтганда олдимиздан ўтар ва:

«Туринглар! Қайлула қилиб олинглар! Қолгани шайтонга» дер эди».

1240. Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Аввал жумъани ўқиб, кейин қайлула қилар эдилар».

1241. Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Хамр ҳаром қилинган пайтда Мадийна аҳлининг қуруқ хурмодан ва хурмонинг ғўрасидан тайёрланадиган хамрдан кўра яхшироқ шароби йўқ эди. Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг асҳоларига соқий эдим. Улар Абу Толҳанинг ҳузурида эдилар. Бир киши ўтди ва:

«Батаҳқиқ, хамр ҳаром қилинди!» деди.

Улар «қачон» ёки «назар солиб кўрайлик» дейишмади. Улар:

«Ҳой Анас! Уни тўкиб юбор!» дейишди.

Кейин Умму Сулаймнинг ҳузурида қайлула қилишди. Бироз совушди. Сўнг Умму Сулайм уларга хушбўй суртди. Кейин Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига боришди. Қарасалар, гап ҳалиги одам айтгандек экан».

Анас: Кейин уни ҳеч оғизга олмадилар, деди.