|
1118. Оиша бинти Толҳа розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Оишага айтдим – Мен унинг қарамоғида эдим. Унинг олдига турли шаҳарлардан одамлар келар эди. Унга яқинлигим учун катталар хушомад қилишар ва ёшлар дўст тутиб ва совғалар беришар эди. Улар менга турли шаҳарлардан мактуб ёзишар эди. Мен Оишага:
«Хола! Манабу фалончининг мактуби ва совғаси», дер эдим. Оиша менга:
«Қизим! Унга жавоб ва мукофот бергин. Агар мукофотга берадиган нарсанг бўлмаса, мен берай», дер эди ва берарди».
|
