818. Толқ ибн Ҳабибдан ривоят қилинади:
«Мен шафоатни ёлғонга чиқарувчиларнинг энг ашаддийларидан эдим. Жобирдан сўрасам, «Эй Тулайқ! Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг:
«Одамлар дўзахга кирганларидан кейин яна қайтиб чиқадилар» деганларини эшитганман. Биз ҳам сен ўқиган нарсани ўқиймиз!» деди».
«Сен уларни яқинлашгувчи кундан огоҳлантир. Ўшанда жонлар халқумга келиб, ғам-ғуссага тўлиб турарлар. Золимлар учун ҳеч бир дўст ҳам, итоат қилинадиган шафоатчи ҳам йўқ» (18 - оят).
«Бас, уларга шафоатчиларнинг шафоати манфаат бермас» (48 - оят).
«Хабарларда ривоят қилинганидек улар учун сақлаб қўйилган шафоат ҳақдир».
ШАФОАТНИНГ ТУРЛАРИ
1. Биринчи шафоат.
|