бу, биз кўрган ҳамасрларимиздан тилни (билишни) даъво қилган, лекин уни (яхши) билмайдиган, илмни даъво қилиб, уни (яхши) билмайдиганларнинг «алиф ва лом киритилган исм, мазкур исмга кирадиган барча маъноларни ўз ичига олади» деган фикрларига қарама-қаршидир. чунки набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бетаҳоратликни ҳоссатан алиф ва лом киритилган «الريح» – ел билан ифодаладилар, (бироқ) таҳоратни вожиб қиладиган бетаҳоратлик фақат орқадан чиқадиган елдир. ушбу масалани «иймон китоби»да баён қилганман.

26-Абу Ҳурайрадан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Банданинг таҳорати кетмаган бўлса, намозда турган ҳисобланади, модомики уни намоз тутиб турган бўлса» дедилар». Бетаҳоратлик (орқадан) овозсиз ёки овоз билан ел чиқармоқдир. Албатта мен Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам  ҳаё қилган нарсадан ҳаё қилмайман» деди.