173- Али ибн Абу Толибдан ривоят қилинади: албатта Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қассийни (ёмон ипак) кийиш, тилла узук тақиш ва ркуда қуръон ўқишдан қайтарганлар.

174- Байозийдан ривоят қилинади: Албатта Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам инсонлар намоз ўқиётганларида олдиларига чиқдилар, уларнинг қироаттан овозлари юқории эди, у зот шундай дедилар: албатта намоз ўқувчи роббисига муножат қилур, нима билан муножат қилаётганига қарасин, баъзингиз баъзингизга қуръонда овозини кўтармасин.

175- Анас ибн Моликдан ривоят қилинади: у киши шундай деди: Абу Бакр, Умар ва Усмон розияллоҳу анҳумнинг орқаларида турдим ҳаммалари агар намозни бошлашса бисмиллаҳир роҳманир роҳимни айтмас эдилар.

176- Абу Суҳайл ибн Молик отасидан  шундай деганини ривоят қилади: Билотта абу Жаҳмнинг уйидан Умар ибн Хаттобнинг қироатларини эштардик.

177- Нофеъдан ривоят қилинади: Абдуллоҳ ибн Умар агар имом қироатта овозини чиқариб ўқийдиган намозидан бирортаси (бирор жузига етиша олмасалар) ўтса, имом салом берганда Абдуллоҳ ибн Умар туриб қолганини қазосида қироат қилардилар ва овоз чиқарардилар.

178-Язид ибн Рўмоннинг шундай деганлари ривоят қилинади: Нофеъ ибн Жубайр ибн Мутъимнинг ёнида намоз ўқирдим. Бас қўли билан мени туртарди, бас биз намоздаигимизда унга луқмаберар эдим. (Нофеъ адашса язидни туртарди ва у унга луқма берарди)