Абу Исҳоқ айтади:
“Бизга Баро ибн Озиб розияллоҳу анҳу сифатлаб берди. Икки қўлини қўйди ва икки тиззасига суянди. Думбасини кўтарди ва: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам худди шундай сажда қилардилар”, деди.

Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
“Саждада тўғри бўлинглар, бирингиз тирсакларини ит тўшашидек тўшамасин”, дедилар.

Маймуна розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
“Албатта, Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам қачон сажда қилсалар, икки қўллари орасини ғовак қилардилар. Ҳатто агар бир қўзичоқ икки қўллари остидан ўтмоқчи бўлса, ўта оларди”. 

Ибн Аббос розияллоҳу анҳумо айтади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ортларидан бордим. У зотнинг саждага эгилган ҳолларида қўлтиқлари оқини кўрдим. У зот батаҳқиқ икки қўллари орасини очиқ тутардилар».

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг саҳобаси  Аҳмар ибн Жазъ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қачон сажда қилсалар билакларини биқинларидан очиқ тутар, ҳатто у зотга раҳмимиз келарди”.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
“Қачон бирингиз сажда қилса икки қўлини ит тўшашидек тўшамасин, икки сонини йиғиб олсин”, дедилар”.